Capri - Kolejne Luzki!

W czerwcu byłam szczęśliwą posiadaczką dwóch koni luzytańskich - dziś mam ich aż cztery :D
Udało mi się wreszcie zakupić siwka, który miał być moim pierwszym koniem tej rasy. Niestety na początku były problemy z transportem i nie miałam go jak przywieźć, więc zrezygnowałam z jego kupna. Potem pierwszeństwo miały inne konie.

Ale wreszcie oto jest - AshTornado.

Ma barwę popiołu i prędkość wiatru.

I okazało się, że (czasem) umie chodzić po wodzie.

Tylko trzeba zejść z drogi promom.

Tutaj już w swoim komplecie westernowym, który jest w tym samym stylu, co sidło Clasha, ale jego kolory bardziej pasują siwkowi.

Oczywiście nie mogłam odmówić sobie przyjemności posiadania ubrania pod kolor.

Ale i tak najpiękniej wygląda bez niczego.

Drugi z luzytanów to kasztan, do którego wzdychałam chyba od półtora roku. Nareszcie wróciły Dni Otwarte w Stajni Jorvik i mogłam go zakupić.

Dostał piękny brązowo-tęczowy komplet z tegorocznej edycji.

Uwielbiam jego jednolitą maść i dostał jakże wymowne imię ChocolateHorse.

Wygląda jak sportowiec z parkurów, ale rajdy także mu nie straszne.

A to cała moja gromadka na dzisiejszy dzień i nie planuję jej powiększać.

Capri - Latający przyjaciel

Wyczekiwane przez nas siodło nareszcie ukończone :D Przy pomocy Farah rękodzieło okazało się całkiem przyjemnym zajęciem. W komplecie z siodłem znajduje się także bosal, torba do siodła i ochraniacze na nogi, ale z tych nie będziemy korzystać. Komplet jest brązowo-liliowo-brudnoróżowy (mam problem z nazwaniem tego odcienia) i dobrze komponuje się z maścią Clasha.

Poszukiwanie ziół okazało się nie tak relaksujące, jak myślałam. Oczywiście jest dużo mniej stresujące niż treningi, ale przemierzyliśmy masę kilometrów w poszukiwaniu odpowiednich roślin. Na końcu jednak okazało się, że zyskaliśmy nowego przyjaciela.

Dobrze, że do kompletu zrobiłam torbę, bo Uhuu ma gdzie jeździć.
Tak, nazywa się Uhuu. Spytałam i tak odpowiedział. Ja mu wierzę. Temu ptaku.

Teraz będziemy podróżować w trójkę.